Mok is een verzamelnaam voor verschillende huidaandoeningen aan de onderbenen van het paard. Meestal komt mok voor in de kootholte. Mok kan zich verder over het paardenbeen verspreiden, dan wordt het ook wel rasp genoemd.
Mok ontstaat sneller wanneer de weerstand van de huid verminderd is. Zoals bij een natte weke huid welke ontstaat als de huid staat blootgesteld aan modder, vocht, vuil en urine. Vandaar dat mok veel in het najaar, met nat weer, veelvuldig voorkomt. Bovendien is de witte, ongepigmenteerde huid kwetsbaarder, vandaar dat paarden met witte benen vaak kwetsbaarder zijn. Ook een algehele weerstandsvermindering kan aanleiding geven tot het ontstaan van mok.
Als de weerstand van de huid verminderd is kunnen verschillende ziekteverwekkers een infectie veroorzaken. Dit kunnen zowel bacteriën, schimmels als mijten zijn. Deze laatste moeten apart bestreden worden.
Symptomen
De kootholte raakt geïrriteerd, wat zich uit in roodheid, schilfers en korstjes. Bij droge mok ontstaan kloven en harde korsten. Terwijl natte mok zich kenmerkt door vochtige dikke korsten, met vocht en soms zelfs pus. In ernstige gevallen kan de infectie zelfs naar binnen slaan, een heel dik been en koorts zijn het gevolg. Door de pijn van de mok kan bovendien zelfs zelfs kreupelheid ontstaan.
Wat is er aan te doen?
Mok kent geen één-op-één behandeling. De meest effectieve aanpak hangt af van het type mok en de oorzaak. Ook de weerstand van het paard is van invloed op het genezen van mok. In veel gevallen wordt gekozen voor een uitwendige aanpak van de mok. Het is raadzaam mok ook vooral van binnenuit te bestrijden.